Nie ma lepszego sposobu na odprężenie i zrelaksowanie umysłu podczas pracy jak 10 minut żonglowania.
Twój mózg aktywnie wypocznie!
Co więcej, zobacz jakie korzyści żonglowanie niesie dla rozwoju dziecka.
Korzyści pedagogiki cyrku związane ze sferą poznawczą:
- aktywizacja półkul mózgowych
- rozwój koordynacji wzrokowo-ruchowej (oko-ręka)
- wspomaganie leczenia dysleksji i ADHD
- rozwój kreatywności i ciekawości poznawczej
- sprawdzanie własnych możliwości i ograniczeń psychofizycznych
Korzyści związane z umiejętnościami społecznymi:
- rozwój umiejętności komunikacji i współpracy z innymi
- przełamywanie barier komunikacyjnych
- integracja
- aktywny sposób na spędzanie wolnego czasu
- efektywna i zabawna forma relaksu
Korzyści związane z kształtowaniem postaw i systemu wartości:
- rozwój cierpliwości, determinacji i uporu w dążeniu do celu
- wyznaczanie i osiąganie celów
- samodyscyplina i automotywacja
- osiąganie widocznych sukcesów
- rozwój pewności, wartości i wiary w siebie
Korzyści związane z rozwojem fizycznym:
- równowaga obu stron ciała
- ćwiczenia mięśni całego ciała
- ćwiczenie motoryki małej i dużej
- ćwiczenie oburęczności.
Przydatność żonglerki w różnych dziedzinach aktywności człowieka.
Zdrowie.
Lista zastosowań żonglerki w medycynie nie może pozostać niedoceniona. Żonglowanie sprzyja rozwojowi koordynacji wzrokowo-ruchowej, refleksu, a także zdolności utrzymania równowagi właściwej postawy ciała, co znajduje szerokie zastosowanie w medycynie zarówno jako terapia, jak i działaniu prewencyjnym.
Sztuka ta wymaga dokładności i precyzji więc może być stosowana jako narzędzie do oceny osłabienia lub uszkodzenia ośrodka neuromotorycznego oraz rozległości problemu. Dave Finnigan w wyniku swojego dużego doświadczenia na polu wdrażania żonglerki w szkołach zwraca uwagę na fakt, iż już w ciągu pierwszych minut zajęć jest w stanie określić, które z dzieci na polu zdolności motorycznych są daleko w tyle za rówieśnikami.
Sami żonglerzy twierdzą, iż żonglerka jest doskonałą formą redukcji stresu i sposobem na odprężenie. Wprowadza ona w stan tzw. zrelaksowanej koncentracji, podczas której umysł i ciało są jednocześnie aktywne i spokojne.
Żonglerka sprawdza się jako doskonała forma terapii z upośledzonymi, kalikimi dziećmi i dorosłymi. Psychologowie i pedagodzy coraz częściej zalecają ją przy leczeniu wielu zaburzeń. W Brytyjskim Centrum Leczenia Dysleksji w Kenilworth w Anglii, prowadzone są zajęcia terapeutyczne polegające na łapaniu piłeczek. Ta metoda stosowana jest również w pracy z dziećmi cierpiącymi na zespół ADHD. Łapanie i wyrzucanie wolno opadającej nylonowej chusty może być dla wielu ciężej upośledzonych dzieci ich pierwszym doświadczeniem na zasadzie „podrzuć to i złap to”. Stosować ją można także w rehabilitacji po kontuzjach i wypadkach a także w pracy z niedołężnymi ludźmi oraz pacjentami po traumatycznych przeżyciach.
Dr Steve Allen`a Jr., który jest uznanym psychologiem na polu walki ze stresem twierdzi, że żonglerka „oddaje z powrotem kreatywne działanie typowo dziecięcej czystej niemądrości”. Jego najważniejsza maksyma, którą raczy swoich wszystkich pacjentów brzmi: „niech sprawia Ci to radość….. i daję dużo zabawy!”. Jego celem nie jest nauka żonglerki jako takiej. Wykorzystuje on ją tylko jako narzędzie do szerzenia zabawy i uśmiechu, ponieważ jak udowadnia, daje to istotne biologiczne korzyści.
Orrel Lanter w artykule pt. „Potęga śmiechu i zabwy” przytacza postacie trzech żonglujących doktorów. Jeden z nich po trzech latach stosowania na sobie żonglerki jako formy złagodzenia stresu w pracy w pogotowiu, osiągnąwszy wysoki poziom umiejętnościo, zaczął jej uczyć również swoich pacjentów.
Dr Carl Simonton jest pionierem na polu zwalczania stresu u chorych na raka. Zaznacza on, że w walce z tą chorobą niezwykle istotna jest wyobraźnia i śmiech. Prowadzone przez niego od wielu lat badania odkrywają wielki wpływ emocji i uczuć na zdrowie. Po zapoznaniu się z przypadkiem Normana Cousins`a z 1979 roku, który dokonał „samo uleczenia” i napisał książkę pt. Anatomia Choroby”, przedstawiającą śmiech jako broń w wygranej walce z nieuleczalną chorobą, dr Simonton rozpoczął badania w swojej klinice w Californii. Swoim pacjentom proponuje on nietypową kurację śmiechem, w tym naukę żonglerki, w celu złagodzenia nieustępliwego bólu oraz oddalenia strachu przed przerzutami. Deklaruje on, iż „śmiech i zabawa przełamują poczucie beznadziei”.
Także w Polsce od kilku lat istniej fundacja Dr Clown zajmująca się terapią śmiechem. Młodzi ludzie, głownie studenci odwiedzają chore dzieci w szpitalach dziecięcych w przebraniach clownów. Śmiech pozwala zapomnieć dzieciom o przykrych sprawach związanych z bytnością w szpitalu.
Edukacja
Amerykański specjalista od wychowanie fizycznego i sprawności ruchowej Carole Smith przeprowadziła badania z których wynika, iż dzięki pozytywnemu wpływowi żonglerki na koordynację wzrokowo-ruchową umiejętność ta usprawniła zdolności czytania i pisania. Stosowana jest ona w terapiach z dziećmi mającymi problemy na tym polu oraz na kursach szybkiego czytania.
Gdy stosowana np. w przerwach od nauki, aktywacja i synchronizacja obu półkul w trakcie tej niewinnej zabawy wpływa pozytywnie na pomięć i koncentrację. Skutkuje to poprawą wyników w nauce. Żonglując przyswaja się strategię i modele uczenia się. Rozwija się cierpliwość, determinację i upór w dążeniu do celu. Żonglerka uczy, iż tylko wytrwała i ciężka praca przynosi efekty. Zapewnie uczucia sukcesu i zadowolenia odczuwane po przyswojeniu nowego triku oraz nakłania do stawiania sobie kolejnych, długofalowych wyzwań.
Wiele szkół na całym świecie prowadzi zajęcia z żonglowania. W USA dr Dave Finnigan prowadzi autorski program Juggling for Success, którego celem jest promocja i nauczanie żonglowania jako metody rozwojowo-terapeutycznej. Proponuje ona także żonglerkę studentom i uczniom na wszystkich poziomach edukacji. Cytując jego słowa: „Ja nie uczę żonglerki – ja uczę sukcesu!”. W Polsce w ostatnich latach wiele szkół wdraża żonglerkę jako dodatkową formę zajęć pozalekcyjnych. Za przykłady niech posłużą gimnazjum w Malechowie koło Koszalina oraz I Społeczna Szkoła Podstawowa w Lublinie.
Praca
Żonglerka może służyć jako idealny sposób na przerwę w trakcie stresującej pracy biurowej. Przywraca ona niezbędne uczucie spokoju i porządku. Żonglerka działa pobudzająco na uśpione od wielogodzinnej pozycji siedzącej ciało, przyspiesz krążenie oraz oczyszcza umysł. Dlatego też żonglowanie staje się coraz bardziej popularne wśród ludzi dorosłych, zainteresowany rozwojem własnych możliwości. W Zachodniej Europie i Stanach Zjednoczonych na szkoleniach organizowanych przez firmy dla swoich pracowników prowadzone są treningi z żonglowania. [1]
[1] Grabowski P., Żonglerka jako forma aktywności rekreacyjnej, Poznań 2007, s. 39-44
